گذري بر دوران مدرسه

تو مدرسه بچه آرومي بودم البته پيش دبستاني رو فاکتور بگيريد چون خيلي دسته گل به آب ميدادم و بعضي هارو کتک ميزدم ولي کم کم آروم و سر به زير شدم :)

فقط با چند نفر که بچه هاي خوب و درسخوني بودن دوست بودم.چون خودمم از اول ابتدايي درسخون بودم

کاري به کسي نداشتم سرم تو کار خودم بود. چون شهرمون کوچيک بود از هر مقطعي فقط يه مدرسه داشتيم يعني يه مدرسه ابتدايي يه

مدرسه راهنمايي و يه مدرسه دبيرستان بخاطر همين هم از همون پيش دبستاني تا موقع انتخاب رشته بچه هاي کلاس تقريبا ثابت بودن

نهايتش

گاهي دوکلاسمون ميکردن

کلاس ما حالت اين زندان ها رو داشت که يه نفر توش رييسه و بقيه ازش دستور ميگيرن

دو نفر تو کلاس خيلي قلدر بودن و يه تعدادي از بچه هام زير ديست شون بودن و به همه زور ميگفتن تازه خوراکي هامونم ميگرفتن.

من و دوستام که بيشتر از همه سرمون تو کار خودمون بود بيشتر از همه هم قرباني اين گروه بوديم. همش واسمون پاپوش درست ميکردن و يه

وقتايي هم بين ما دوبه هم زني ميکردن

من عاشق درس و مدرسه بودم ولي وجود همچين گروهي لذت مدرسه رو به کام من و دوستام تلخ ميکرد.اين اوضاع تا سوم راهنمايي ادامه

داشت اما تو دوران دبيرستان چون بزرگ شده بوديم و يه جورايي توان دفاعي مون بيشتر شده بود از قلدري اونا کاست و تا اينکه بعد انتخاب

رشته خيلي هامون از هم جدا شديم

ولي هنوز هم که هنوزه دلم با اون دونفر و زير دستاشون صاف نشده

نميدونم کجان و چيکار ميکنن ولي اميد وارم لا اقل بچه هاشونو مثل خودشون قلدر بار نيارن

راستي شخصيت شما تو مدرسه چطوري بود؟؟؟

مدرسه ,يه ,هم ,تو ,بچه ,رو ,و يه ,يه مدرسه ,تو کار ,بودن و ,از همه

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید
کلمات کلیدی منبع :
در صورتی که این صفحه دارای محتوای مجرمانه است یا درخواست حذف آن را دارید لطفا گزارش دهید.